Το ΚΙΝΑΜΕ δηλώνει την υποστήριξη του στη μήνυση του ΕΠΑΜ (Ενιαίο ΠΑλλαϊκό Μέτωπο), επί Έσχατη Προδοσία, για την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα.
Είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα υποβάλλει μήνυση επί εσχάτης προδοσίας ενάντια στη βουλή και κάθε άλλο υπεύθυνο. Το Σύνταγμα της Ελλάδας, όπως άλλωστε και το Σύνταγμα της Κύπρου και όλων των χωρών μελών, αν και όχι στον ίδιο βαθμό, έχουν παραβιαστεί κατάφωρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ντόπια δοσίλογα κατεστημένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του πολιτεύματος, τη στέρηση θεμελιωδών δικαιωμάτων στους πολίτες και την υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Ιδιαίτερα για τον ελληνικό λαό, η υποβάθμιση έχει φτάσει σε ακραίο βαθμό, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να συρρικνώνεται, μέσω της αύξησης των θανάτων, της μείωσης των γεννήσεων και της μετανάστευσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί πλέον κατοχική δύναμη. Εμποδίζει τις χώρες μέλη να πάρουν ανεξάρτητες αποφάσεις για ότι αφορά τον ίδιο το λαό τους. Εκτός από την σοβαρή μείωση του επιπέδου ευημερίας και δημοκρατικότητας, ειδικά για την Ελλάδα και την Κύπρο, η αδυναμία να εφαρμόσουν ανεξάρτητη πολιτική, έχει καταστήσει τις χώρες μας ευάλωτες και ανυπεράσπιστες μπροστά στις επιβουλές ξένων δυνάμεων και ιδιαίτερα της Τουρκίας. Οι εξαρτήσεις της Γερμανίας και των ΗΠΑ από την Τουρκία, τις οδηγούν σε παραχωρήσεις εις βάρος των χωρών μας. Αυτό έχει ενθαρρύνει την Τουρκία να αυξήσει τις επεκτατικές της αξιώσεις και να γίνεται επιθετική. Έτσι, βλέπουμε την Τουρκία να επεμβαίνει στην κυπριακή ΑΟΖ και να διεκδικεί οικόπεδα. Βλέπουμε να διεκδικεί ελληνικά νησιά και μεγάλο μέρος του Αιγαίου. Η περιοχή γύρω από τα Ίμια είναι ήδη κατεχόμενη από την Τουρκία, εφόσον με τις συνεχείς επιθέσεις έχει καταφέρει να αποκλείσει την κίνηση του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, ενώ το δικό της πολεμικό ναυτικό ασκεί πλέον τον έλεγχο. Δημιουργεί προβλήματα στον Έβρο, συλλαμβάνοντας παράνομα Έλληνες στρατιωτικούς και θέτοντάς τους υπό καθεστώς ομηρίας. Θέτει ζητήματα δυτικής Θράκης και τουρκικών μειονοτήτων, προσδοκώντας να κερδίσει επεκτατικά δικαιώματα.
Είναι φανερό ότι η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από το εσωτερικό. Χωρίς την ανατροπή του διεφθαρμένου κατεστημένου που διοικεί για λογαριασμό των ξένων, δεν υπάρχουν περιθώρια οποιασδήποτε αντίστασης. Στα πλαίσια αυτού του αγώνα, το ΕΠΑΜ υπέβαλε μήνυση επί εσχάτη προδοσία, ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, στις 5/2/2018. Αν αυτή η κίνηση δικαιωθεί, θα ανοίξει τον δρόμο για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης, της δικαιοσύνης αλλά και της εθνικής ανεξαρτησίας. Θα οδηγήσει τους ενόχους ενώπιον της δικαιοσύνης και θα απονομιμοποιήσει τις πράξεις και τις υπογραφές τους.
Η μήνυση εστιάζεται σε τρία ζητήματα. Τα παραθέτουμε περίπου όπως παρουσιάζονται στη σχετική ανακοίνωση του ΕΠΑΜ:
Όλα τα παραπάνω συνιστούν πράξεις εσχάτης προδοσίας, που προβλέπονται και τιμωρούνται με πρόσκαιρη ή ισόβια κάθειρξη, σύμφωνα με τα άρθρα 134 παρ.2α και 134 Α’ (περιπτώσεις ε’ και στ’) του ελληνικού ποινικού κώδικα. Οι ενέργειες αλλοιώνουν ή και αδρανοποιούν θεμελιώδεις δημοκρατικούς θεσμούς, ή παράγουν αποτελέσματα με τέτοια αλλοίωση ή αδρανοποίηση.
Απ' ότι φαίνεται, η μήνυση του ΕΠΑΜ άρχισε να φέρνει ήδη αποτελέσματα. Στις 13/6/2018, δημοσιεύτηκε η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής για το νέο Πολυνομοσχέδιο. Η διαδικασία έγκρισης ακολουθεί παρόμοιο δρόμο με τα μνημόνια: εγκρίνεται προσχέδιο αντί για μνημόνιο, αφήνοντας τη δυνατότητα να καθοριστούν ρήτρες κατά το δοκούν. Στην παρατήρηση αρ. 16 της επιτροπής, επισημαίνεται η παρανομία:
«Με την προτεινόμενη παράγραφο 1 παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών, ως εκπρόσωπο της Ελληνικής Δημοκρατίας, στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ως εκπρόσωπο της Τράπεζας της Ελλάδος, στον Διευθύνοντα Σύμβουλο και στον Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («ΤΧΣ»), ως εκπροσώπους του ΤΧΣ, και στον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ («ΕΕΣΥΠ»), ως εκπροσώπους της ΕΕΣΥΠ, να υπογράψουν σύμβαση, διά της οποίας, αφενός η ΕΕΣΥΠ προσχωρεί στην από 19.8.2015 Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Τράπεζας της Ελλάδος και του ΤΧΣ, αφετέρου δε τροποποιείται η ως άνω, από 19.8.2015, Σύμβαση. Περαιτέρω, με την προτεινόμενη παράγραφο 2 «κυρώνεται το (...) σχέδιο» της ως άνω, προς υπογραφή, «Σύμβασης προσχώρησης και τροποποίησης της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (τροποποιητική Σύμβαση)».
Παρατηρείται ότι νομοθετική κύρωση σύμβασης, ώστε αυτή να αποκτήσει ισχύ νόμου ως προς ους όρους της που τυχόν αποκλίνουν από τις ισχύουσες διατάξεις ή που θέτουν απρόσωπους κανόνες που δεσμεύουν τρίτους, νοείται μόνο εφόσον η σύμβαση έχει νομίμως υπογραφεί από τα συμβαλλόμενα μέρη. Συνεπώς, κατά νομική ακριβολογία, δεν νοείται κύρωση σχεδίου σύμβασης, δηλαδή κειμένου το οποίο δεν έχει υπογραφεί από τα συμβαλλόμενα μέρη, παρά μόνο έγκριση της Βουλής, ώστε τα εξουσιοδοτούμενα πρόσωπα να υπογράψουν σύμβαση με το παρατιθέμενο στην προτεινόμενη διάταξη περιεχόμενο»
Η παρατήρηση αυτή, αν και δεν αναδεικνύει τη σοβαρότητα του ζητήματος, μιλώντας για «νομική ακριβολογία», τη στιγμή που παραβιάζεται κατάφωρα το Σύνταγμα αλλά και τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, εντούτοις δικαιώνει τα επιχειρήματα του ΕΠΑΜ και των άλλων δυνάμεων που στηρίζουν τη μήνυση. Ευχόμαστε, με τη στήριξη του λαού, να ευοδωθούν οι προσπάθειες και να αποτελέσει αυτή η μήνυση αφετηρία για την απαλλαγή της χώρας από το φαύλο και δοσίλογο καθεστώς που την κυβερνά.
Είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα υποβάλλει μήνυση επί εσχάτης προδοσίας ενάντια στη βουλή και κάθε άλλο υπεύθυνο. Το Σύνταγμα της Ελλάδας, όπως άλλωστε και το Σύνταγμα της Κύπρου και όλων των χωρών μελών, αν και όχι στον ίδιο βαθμό, έχουν παραβιαστεί κατάφωρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ντόπια δοσίλογα κατεστημένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του πολιτεύματος, τη στέρηση θεμελιωδών δικαιωμάτων στους πολίτες και την υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Ιδιαίτερα για τον ελληνικό λαό, η υποβάθμιση έχει φτάσει σε ακραίο βαθμό, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να συρρικνώνεται, μέσω της αύξησης των θανάτων, της μείωσης των γεννήσεων και της μετανάστευσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί πλέον κατοχική δύναμη. Εμποδίζει τις χώρες μέλη να πάρουν ανεξάρτητες αποφάσεις για ότι αφορά τον ίδιο το λαό τους. Εκτός από την σοβαρή μείωση του επιπέδου ευημερίας και δημοκρατικότητας, ειδικά για την Ελλάδα και την Κύπρο, η αδυναμία να εφαρμόσουν ανεξάρτητη πολιτική, έχει καταστήσει τις χώρες μας ευάλωτες και ανυπεράσπιστες μπροστά στις επιβουλές ξένων δυνάμεων και ιδιαίτερα της Τουρκίας. Οι εξαρτήσεις της Γερμανίας και των ΗΠΑ από την Τουρκία, τις οδηγούν σε παραχωρήσεις εις βάρος των χωρών μας. Αυτό έχει ενθαρρύνει την Τουρκία να αυξήσει τις επεκτατικές της αξιώσεις και να γίνεται επιθετική. Έτσι, βλέπουμε την Τουρκία να επεμβαίνει στην κυπριακή ΑΟΖ και να διεκδικεί οικόπεδα. Βλέπουμε να διεκδικεί ελληνικά νησιά και μεγάλο μέρος του Αιγαίου. Η περιοχή γύρω από τα Ίμια είναι ήδη κατεχόμενη από την Τουρκία, εφόσον με τις συνεχείς επιθέσεις έχει καταφέρει να αποκλείσει την κίνηση του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, ενώ το δικό της πολεμικό ναυτικό ασκεί πλέον τον έλεγχο. Δημιουργεί προβλήματα στον Έβρο, συλλαμβάνοντας παράνομα Έλληνες στρατιωτικούς και θέτοντάς τους υπό καθεστώς ομηρίας. Θέτει ζητήματα δυτικής Θράκης και τουρκικών μειονοτήτων, προσδοκώντας να κερδίσει επεκτατικά δικαιώματα.
Είναι φανερό ότι η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από το εσωτερικό. Χωρίς την ανατροπή του διεφθαρμένου κατεστημένου που διοικεί για λογαριασμό των ξένων, δεν υπάρχουν περιθώρια οποιασδήποτε αντίστασης. Στα πλαίσια αυτού του αγώνα, το ΕΠΑΜ υπέβαλε μήνυση επί εσχάτη προδοσία, ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, στις 5/2/2018. Αν αυτή η κίνηση δικαιωθεί, θα ανοίξει τον δρόμο για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης, της δικαιοσύνης αλλά και της εθνικής ανεξαρτησίας. Θα οδηγήσει τους ενόχους ενώπιον της δικαιοσύνης και θα απονομιμοποιήσει τις πράξεις και τις υπογραφές τους.
Η μήνυση εστιάζεται σε τρία ζητήματα. Τα παραθέτουμε περίπου όπως παρουσιάζονται στη σχετική ανακοίνωση του ΕΠΑΜ:
-
Τα Μνημόνια και οι αντίστοιχες Δανειακές Συμβάσεις, ουδέποτε έχουν κυρωθεί από την ελληνική Βουλή, όπως επιτάσσει το άρθρο 28 παρ.1 του ελληνικού Συντάγματος.
Στην ελληνική Βουλή, από το 2010 μέχρι σήμερα, εισήγαγαν προς ψήφιση, μόνο σχέδια Μνημονίων και σχέδια Δανειακών Συμβάσεων, δηλαδή ανυπόγραφα κείμενα, που τόσο κατά την ελληνική Συνταγματική τάξη όσο και κατά το Διεθνές Δίκαιο, δεν δεσμεύουν την Ελλάδα. Επιπλέον, στην πορεία, το περιεχόμενό τους άλλαζε, «εμπλουτιζόταν» κατά το δοκούν, συνομολογούνταν και άλλες μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, μόνο με την υπογραφή του υπουργού, επί τη βάσει της αντισυνταγματικής «εξουσιοδότησης» που του παρασχέθηκε, πρακτική που ακολουθείται και σήμερα, η οποία και στοιχειοθετεί έγκλημα κατά του Πολιτεύματος. Το Σύνταγμα προβλέπει ότι μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να κυρώνει με νόμο ή να απορρίπτει διεθνείς συμβάσεις, που τέτοια είναι τα Μνημόνια και Δανειακές Συμβάσεις στην ολότητά τους και κατά τη σύμπλεξή τους, οπότε και μετά την κύρωσή τους με νόμο της Βουλής και μόνο από τη Βουλή (χωρίς εξουσιοδοτήσεις προς τρίτους), έχουν δεσμευτική ισχύ για τη χώρα, τόσο κατά την ελληνική συνταγματική τάξη όσο και κατά το διεθνές δίκαιο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα Μνημόνια δεν δεσμεύουν τη χώρα, το δε χρέος που επιβλήθηκε με τις αντίστοιχες Δανειακές Συμβάσεις είναι παράνομο και άκυρο, η χώρα οφείλει και μπορεί να μην το πληρώσει.
Περαιτέρω αποτέλεσμα: Ούτε η Βουλή, ούτε ο Ελληνικός Λαός έχει γνώση του πραγματικού περιεχομένου τους, αφού έχουν συναφθεί και έχουν ισχύσει μόνο με την υπογραφή του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών, εξουσιοδότηση που κατά αντισυνταγματικό και ποινικά κολάσιμο τρόπο του παρασχέθηκε.
-
Μη τήρηση του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου του 2015, που σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα έχει δεσμευτικό και επιτακτικό χαρακτήρα.
Το δημοψήφισμα, σύμφωνα με το άρθρο 44 του ελληνικού Συντάγματος, συνιστά γνήσιο θεμελιώδη δημοκρατικό θεσμό. Πρόκειται, μάλιστα, για γνήσιο αμεσοδημοκρατικό θεσμό, που δεν αναθεωρείται, και που σαν σκοπό έχει την υλοποίηση της πλειοψηφικής εκδοχής του εκλογικού σώματος, σε ενεστώτα χρόνο, άμεσα και χωρίς άλλο τι.
Το αποτέλεσμα ενός τέτοιου δημοψηφίσματος, διατάσσει όλες τις συνταγματικές εξουσίες (Βουλή, κυβέρνηση, δικαστήρια), και την κάθε μια εντός των αρμοδιοτήτων της, να κάνουν πράξη την απόφαση του λαού.
Το ερώτημα που τέθηκε στο εκλογικό σώμα, σύμφωνα με το ΠΔ 38/2015 (ΦΕΚ Α’ 63/28.06.2015) που και διενεργήθηκε το δημοψήφισμα, ήταν σαφές και απλό:
«Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού» και το δεύτερο «Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους».
Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν:
ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ.
Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν:ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ.»
Είναι προφανές και ξεκάθαρο ότι το ερώτημα που απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό, προκειμένου αυτός να απαντήσει με τη ψήφο του και έτσι να καθορίσει κυριαρχικά την πορεία της πατρίδας του και του ίδιου, ήταν εάν συμφωνεί ή όχι, στη συνέχιση και ολοκλήρωση των μέτρων που είχαν τότε επιβληθεί με το δεύτερο Μνημόνιο και, «αν χρειαστεί», σε νέα μέτρα ίδιου χαρακτήρα με νέο Μνημόνιο, προκειμένου να ολοκληρωθεί το «τρέχον πρόγραμμα και πέραν αυτού» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού», καταγράφει το ΠΔ 38/2015).
-
Παράδοση νομοθετικών αρμοδιοτήτων στους ξένους δανειστές
Στο τρίτο Μνημόνιο, που μόνο υπέγραψε ο υπουργός αλλά η Βουλή ουδέποτε κύρωσε, επί τη βάσει του σχεδίου του, αναφέρεται (επανειλημμένα και επί μιας ευρύτατης γκάμας θεμάτων, για τα οποία μόνο τα συνταγματικά όργανα της χώρας μπορούν να αποφασίζουν) ότι κανένα μέτρο δεν θα προκρίνεται προς ψήφιση στη Βουλή από τον αρμόδιο υπουργό, εάν προηγουμένως δεν έχει τύχει της έγκρισης των δανειστών. Συνέπεια αυτής της ρήτρας, εξ’ αφορμής και της οποίας αποκλειστικές αρμοδιότητες κυβέρνησης και Βουλής κατά αντισυνταγματικό και ποινικά κολάσιμο τρόπο ασκούνται παράλληλα και επάλληλα και από τους δανειστές, είναι το καθομολογούμενο αποτέλεσμα από τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη αλλά και βουλευτές της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης από τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι και σήμερα ότι, για να νομοθετήσει η Βουλή συγκεκριμένη ρύθμιση, αυτή πρέπει να εγκριθεί από τους δανειστές. Κυβέρνηση και Βουλή, λοιπόν, χρειάζονται de facto την έγκριση των δανειστών (και ουσιαστικά των υπαλλήλων τους) για να ασκήσουν αποκλειστικές αρμοδιότητές τους, όπως οι ίδιοι ομολογούν.
Ενδεικτικά, η δημιουργία της «Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» (ΑΑΔΕ), η οποία ελέγχεται από τους δανειστές και στην οποία πέρασε το σύνολο των αρμοδιοτήτων του υπουργού οικονομικών των σχετικών με τα έσοδα του κράτους, ο λεγόμενος «κόφτης», που εξασφαλίζει, περαιτέρω, τη δημοσιονομική-φορολογική ποδηγέτηση της χώρας στις διαταγές των δανειστών, το νέο «υπερταμείο» που ανέλαβε να ξεπουλά τον πλούτο της χώρας για τα επόμενα 99 έτη για να ξεπληρώνει η χώρα ένα ψεύτικο χρέος [1], οι «σκιώδεις τράπεζες», που ήδη παίρνουν τσάμπα τα δάνεια των ελληνικών επιχειρήσεων και των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, το ξεπούλημα αεροδρομίων, λιμανιών, τρένων, φυσικού πλούτου, η αλλαγή του εργασιακού περιβάλλοντος, οι μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και τα ατελέσφορα συνεχή φορομπηχτικά μέτρα, είναι μερικά από τα αποτελέσματα της παράδοσης κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού στους ξένους τοκογλύφους.
Η πλειοψηφία της τότε Βουλής και η κυβέρνηση, πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, με το οποίο το 61,31% των ψηφισάντων απέρριψε την «ολοκλήρωση παλιού και νέου Μνημονίου» και εγκαθίδρυσαν, με επίσης παράνομο τρόπο, το τρίτο Μνημόνιο, μέσω του οποίου, αφενός «υλοποιήθηκε το τρέχον πρόγραμμα», αφετέρου λήφθηκαν και μέτρα «πέραν αυτού».
Όλα τα παραπάνω συνιστούν πράξεις εσχάτης προδοσίας, που προβλέπονται και τιμωρούνται με πρόσκαιρη ή ισόβια κάθειρξη, σύμφωνα με τα άρθρα 134 παρ.2α και 134 Α’ (περιπτώσεις ε’ και στ’) του ελληνικού ποινικού κώδικα. Οι ενέργειες αλλοιώνουν ή και αδρανοποιούν θεμελιώδεις δημοκρατικούς θεσμούς, ή παράγουν αποτελέσματα με τέτοια αλλοίωση ή αδρανοποίηση.
Απ' ότι φαίνεται, η μήνυση του ΕΠΑΜ άρχισε να φέρνει ήδη αποτελέσματα. Στις 13/6/2018, δημοσιεύτηκε η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής για το νέο Πολυνομοσχέδιο. Η διαδικασία έγκρισης ακολουθεί παρόμοιο δρόμο με τα μνημόνια: εγκρίνεται προσχέδιο αντί για μνημόνιο, αφήνοντας τη δυνατότητα να καθοριστούν ρήτρες κατά το δοκούν. Στην παρατήρηση αρ. 16 της επιτροπής, επισημαίνεται η παρανομία:
«Με την προτεινόμενη παράγραφο 1 παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών, ως εκπρόσωπο της Ελληνικής Δημοκρατίας, στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ως εκπρόσωπο της Τράπεζας της Ελλάδος, στον Διευθύνοντα Σύμβουλο και στον Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («ΤΧΣ»), ως εκπροσώπους του ΤΧΣ, και στον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ («ΕΕΣΥΠ»), ως εκπροσώπους της ΕΕΣΥΠ, να υπογράψουν σύμβαση, διά της οποίας, αφενός η ΕΕΣΥΠ προσχωρεί στην από 19.8.2015 Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Τράπεζας της Ελλάδος και του ΤΧΣ, αφετέρου δε τροποποιείται η ως άνω, από 19.8.2015, Σύμβαση. Περαιτέρω, με την προτεινόμενη παράγραφο 2 «κυρώνεται το (...) σχέδιο» της ως άνω, προς υπογραφή, «Σύμβασης προσχώρησης και τροποποίησης της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (τροποποιητική Σύμβαση)».
Παρατηρείται ότι νομοθετική κύρωση σύμβασης, ώστε αυτή να αποκτήσει ισχύ νόμου ως προς ους όρους της που τυχόν αποκλίνουν από τις ισχύουσες διατάξεις ή που θέτουν απρόσωπους κανόνες που δεσμεύουν τρίτους, νοείται μόνο εφόσον η σύμβαση έχει νομίμως υπογραφεί από τα συμβαλλόμενα μέρη. Συνεπώς, κατά νομική ακριβολογία, δεν νοείται κύρωση σχεδίου σύμβασης, δηλαδή κειμένου το οποίο δεν έχει υπογραφεί από τα συμβαλλόμενα μέρη, παρά μόνο έγκριση της Βουλής, ώστε τα εξουσιοδοτούμενα πρόσωπα να υπογράψουν σύμβαση με το παρατιθέμενο στην προτεινόμενη διάταξη περιεχόμενο»
Η παρατήρηση αυτή, αν και δεν αναδεικνύει τη σοβαρότητα του ζητήματος, μιλώντας για «νομική ακριβολογία», τη στιγμή που παραβιάζεται κατάφωρα το Σύνταγμα αλλά και τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, εντούτοις δικαιώνει τα επιχειρήματα του ΕΠΑΜ και των άλλων δυνάμεων που στηρίζουν τη μήνυση. Ευχόμαστε, με τη στήριξη του λαού, να ευοδωθούν οι προσπάθειες και να αποτελέσει αυτή η μήνυση αφετηρία για την απαλλαγή της χώρας από το φαύλο και δοσίλογο καθεστώς που την κυβερνά.
1. Δηλαδή παράνομο και καταχρηστικό.
